dorotkacom

Chyba to pierwszy , napewno pierwszy pozytywny wpis do tego bloga

Ale naprawdę tak mi jakoś fajnie :)

jest naprawdę piękna jesień leżałam sobie dzisiaj beztrosko na leżaczku pozałatwiałam to co mam do załatwienia

i cieszyłam się promieniami słońca które padały na moją twarzyczkę i brzuszek :)

Mam już czyste okna a w sobotę zabiorę sie do sprzątania pokoju na przyjście maleństwa

Zaczynam się chyba już mościć :)

nie mogę się doczekać kiedy wezmę to dzieciątko w ramiona  najpiękniejsza chwila to moment kiedy przypełznie do piersi i w tak naturalny sposób zacznie ssać wtulać się

cudownie:)

kurcze ale tak trudno być zimnym czy ja przez całe swoje życie będę skazana być obojętną i chłodną ?

przecież ja taka nie jestem...

jestem smutna ale prawdziwa...

Może odbywam wewnętrzną żałobę po miłości która się skończyła

wiem że ten etap jest potrzebny,aby uzdrowić pozaklejać serduszko

już nie szaleję z zazdrości po mimo tego że wiem ,

może dlatego że teraz te pytania które wciąż sobie zadawałm znalazły odpowiedź wszystko zrobiło się jasne, puzzle pasują

Oj troszkę mi z tym ciężko, bo to jest tak jakby pochować kogoś za życia .

Ale wiem że to jest konieczne

Jestem Kobietą samotną...

Kobietą,która zamknęła bramy swoich uczuć...

I nigdy już nie pozwoli się otworzyć...

Jestem Kobietą świadomą

pozbawioną złudzeń...

Która dobrze się z tym czuje...

Poczuła ziemię pod stopami

i nawet jeśli ona nie jest błogą zieloną trawką...

Jest to lepsze niż stompanie w próżni...

Spojrzenie prawdzie w oczy nie jest takie straszne ...czemu dopiero teraz...

Nie lubię oczu ,które patrzą na mnie zimno...

Tak bardzo zimno...

Wolę nie widzieć ich wcale...